Το πυργάρι, πλεον με δύο ανεξάρτητους χώρους, αποτελεί την εξέλιξη των χυτών. Οι δύο χώροι εξυπηρετούν την φιλοξενεία επισκεπτών, που άρχισαν να εμφανίζονται για εμπορικές συμφωνίες. Τα κτίρια αυτά είχαν συνήθως τετραγωνική κάτοψη και διέθεταν πλέον δίρρικτη στέγη, που στηριζόταν από ένα κεντρικό αξονα (το ξόνι) και αλλεπάληλα δοκάρια προς τους δύο τοίχους, κάτι που διυκόλυνε στην κατασκευή, λόγο της χρήσης κορμών μικρότερου μήκους. Η είσοδος στον πάνω όροφο γινόταν από μία εξωτερική σκάλα ή μία πλάκα σαν ράμπα από την πίσω όψη που το επίπεδο του εδάφους ήταν ψιλότερο.