Στέγη σε Πέτρινα Κτίσματα
Οι στέγες των πέτρινων σπιτιών ξεκινήσανε από απλές μονόρριχτες με καταχύματα, σε δίρριχτες με ξόνι και καταχύματα, μέχρι και σε τετράρριχτες με δικτύωμα σκελετου από ξύλα.

Μονόρριχτη

Oι μονόρριχτες στέγες αποτελούνται από επάλληλα ξύλινα δοκάρια (καταχύματα), τοποθετούμενα ανά αποστάσεις. κατά την μικρή διάσταση του κτίσματος. Πάνω σε αυτά, κατά την εγκάρσια έννοια, τοποθετούνται καλάμια (καλαμωτή) τα οποία μονώνονται με πηλό και άχυρα ή βρήχα. Τέλος τοποθετούνται οι πλάκες.

Δίρριχτη

Ο φέρον οργανισμός της δίρριχτης στέγης αποτελείται από μία κεντρική δοκό (ξόνι), τοποθετημένη στον κορφιά και στηριγμένη στην κορφή των δύο αντικριστών τριγωνικών αετωμάτων (κεφαλάρια). Μερικές φορές αν κριθεί ότι η απόσταση των κεφαλαριών είναι μεγάλη, τοποθετείται στο μέσον του ανοίγματος εγκάρσια δοκός, που στηρίζεται στους άλλους αντικείμενους τοίχους. Πάνω στην δοκό αυτήν και στο μέσον της τοποθετείται ο ορθοστάτης που στηρίζει το ξόνι. Πάνω στο ξόνι στηρίζεται η μία άκρη των καταχυμάτων ενώ η άλλη σε φωλίες στους απέναντι τοίχους. Η καλαμωτή, ο πηλός με τα βρήχα και οι πλάκες τοποθετούνται από πάνω.

Τετράριχτη Μονόκορφη

Η μονόκορφη τετράρριχτη στέγη, ονομάζεται αλλιώς και ομπρελάτη, αφού εσωτερικά ο σκελετός της θυμίζει αυτόν της ανοιχτής ομπρέλας. Το κέντρο της στέγης στηρίζεται από έναν κεντρικό ορθοστάτη (μπαμπάς), ο οποίος με την σειρά του στηρίζεται από δικτύωμα ξύλων τα οποία στηρίζονται στου απέναντι τοίχους. Τα κτίρια που χρησιμοποιούν αυτού του τύπου τη στέγη, είναι συνήθως τατραγωνικής κάτοψης.

Τετράριχτη Δίκορφη (με κορφιά)

Σε ορθογώνια κτίρια, συναντούμε την τετράρριχτη στέγη με κορφιά, όπου 2 ορθοστάτες στηρίζουν ένα κεντρικό ξόνι, με την ίδια φιλοσοφία όπως πριν. Οι στέγες αυτές φέρουν βυζαντινού τύπου κεραμίδια ή πλάκες ανωτέρας ποιότητας (λεπτές και μεγάλες), για να αποφεύγεται το μεγάλο βάρος. Το δικτύωμα του σκελετού καλύπτεται με ψευδοροφή από σκουρέτα.